τομικός

-ή, -ό / τομικός, -ή, -όν, ΝΜΑ [τομή]

αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε τομή

νεοελλ.

φρ. α) «τομικό οστό»

ανατ. η μοίρα τής φατνιακής απόφυσης τής άνω γνάθου που φέρει τους τομείς, τους κοπτήρες, και που ορίζεται από δύο ραφές, τις τομικές ραφές, αλλ. μεσογνάθιο οστό

β) «τομικοί μύες» — δύο λεπτοί μύες τού άνω και κάτω χείλους που βρίσκονται στην οπίσθια επιφάνεια τών χειλιών και συνέλκουν τις δύο γωνίες τού στόματος.